Saturday, July 12, 2008

به کجا چنین شتابان



...پای ِ کوه
... میان ِ زمین و هوا
مرد،" پیری" اش را به دوش می کشید
.و من ، "جوانی" ام را
.کسی را دیدم هراسیمه سر به زمین خورد
!داشت از این "هر دو" می گریخت

3 comments:

Anonymous said...

شاید عشق و یا چیزی شبیه ارتباط!

میان همان مردی که و

همان زنی که!

تصویری که گذاشتی عالیه رفیق! عـــــــــالی

Anonymous said...

توی کوله بار ها دنبال گمشده اش بود
کمی از جوانی ات
کمی از پیری اش
شاید یک لقمه هوای صبح تا خود زندگی که باید ادامه اش داد
همین
البته نبود، مرد، فرار کرد

Anonymous said...

می گریخت
هراسیمه سر به زمین خورد
***
به نظرم‍ پای کوه میان زمین و هوا نمی شه
مگر اینکه فقط یه حس بوده باشه
راستش اصلن خوشم نمیاد نظری جز برداشت حسی داشته باشم
اما رو زمین بودن آدمو مجبور به خیلی کارا می کنه
!